زخم چیست؟
زخم چیست؟ شامل اختلال در ساختار و عملکرد طبیعی پوست و بافت نرم زیرین آن است که ناشی از ضربه یا استرس مزمن است. به عبارت دیگر این عارضه نوعی آسیب در سطح پوست است.
زخم چیست؟زخم شکست در عملکرد محافظتی پوست است. از دست دادن تداوم اپیتلیوم با یا بدون از دست دادن بافت همبند زیرین (مانند ماهیچه، استخوان، اعصاب) به دنبال آسیب به پوست یا بافت‌ها و اندام‌های زیرین ناشی از جراحی، ضربه، بریدگی، مواد شیمیایی، گرما/سرما، نیروی اصطکاک/برشی، فشار یا در نتیجه بیماری.
زخم چیست؟ زخم شامل بریدگی، خراش و سوراخ شدن پوست است که باعث آسیب به پوست و بافت می‌شود. اغلب به دلیل تصادف اتفاق می‌افتد، اما جراحی و بخیه نیز باعث زخم می‌شوند. بدن در آسیب‌های جزئی، توانایی التیام خود را دارد. با این حال، مراقبت از زخم همچنان برای جلوگیری از عفونی شدن ضروری است.
بیشتر بخوانید:درمان خارش زخم چیست؟
علائم زخم
علائم زخم چیست؟، به محل زخم، عمق و عامل ایجاد کننده آن بستگی دارد. به طور کلی، زخم با درد، قرمزی، تورم، خونریزی و از دست دادن یا اختلال در عملکرد ناحیه زخمی ظاهر می‌شوند. علائم ممکن است شامل تب، تخلیه چرک بدبو و گرما به ویژه در موارد عفونت باشد. علائم و نشانه‌های زیر اغلب با زخم همراه است:
- خونریزی یا تراوش خون
- سرخی
- تورم
- درد و حساسیت
- حرارت
- تب احتمالی همراه با عفونت
- عدم امکان استفاده یا حرکت دادن ناحیه آسیب دیده
- ترشح چرک، بوی بد (فقط در زخم های عفونی)
زخم باز چیست؟
در مورد زخمی به کار می رود که در آن صدمه به لایه های بیرونی پوست به نحوی است که ارتباط مستقیم بین محیط خارج و لایه های داخلی پوست یا نسوج زیر پوست (نظیر عضلات و استخوان ها) وجود دارد.
به عنوان نمونه، زخم باز قفسه سینه یا شکم می تواند باعث ارتباط مستقیم بین محیط خارج و حفرات بدن که احشاء داخلی در آنها قرار دارند، زخم های باز از این نظر مشکل ساز هستند که باکتری ها می توانند از این راه وارد بدن شده و تولید عفونت نمایند.
زخم بسته چیست؟
زخم چیست؟ هم شامل آسیب به پوست و نسوج زیرین است، اما لایه های بیرونی پوست سالم می مانند و به همین دلیل ارتباط مستقیم بین محیط خارج و نسوج داخلی برقرار نمی شود. در این زخم ها خون از مسیر گردش خون، ولی نه از بدن، خارج می گردد.
زخم بسته احتمال دارد در نواحی غیر قابل مشاهده و بدون هیچ نشانه خارجی به وجود آید.
علت زخم چیست؟
علت زخم اغلب تصادفات یا جراحات می‌باشند، اما می‌توانند یکی از دلایل زیر را داشته باشند:
- عمل جراحی
- سوختگی حرارتی یا شیمیایی
- دمای شدید (یخ زدگی)
- تابش یا تشعشع
عوارض زخم چیست؟
شایع‌ترین عوارض زخم عبارتند از:
- عفونت: عفونت زخم با تخلیه چرک، بوی بد، تب، درد ضربان‌دار مبهم، تورم خفیف و گرما در محل زخم ظاهر می‌شود.
- التهاب: زخمهای ملتهب داغ، قرمز، دردناک، متورم و به سختی قابل حرکت هستند.
- جای زخم: سلول‌های بازسازی شده دارای ویژگی‌های متفاوت و بافت فیبری هستند که می‌توانند زخم را التیام بخشند، اما ممکن است جای زخم باقی بگذارند.
- از دست دادن عملکرد: اگر یک عضو اصلی، رگ خونی یا عصب آسیب دیده باشد، می‌توانند ناتوان‌کننده و تهدیدکننده زندگی باشند. در هر صورت، در حالی که زخم هنوز تازه است یا در حال بهبود است، اندام یا ناحیه آسیب دیده عملکرد خود را از دست می‌دهد تا زمانی که تمام بافت از دست رفته یا آسیب دیده ترمیم شود.
چه کسانی در معرض خطر هستند؟
همه انسان‌ها در معرض خطر هستند، اما این خطر در کودکان، افراد مسن، الکلی‌ها، افراد معتاد به مواد مخدر، یا افراد دارای بیماری روانی یا ناتوانی بیشتر است. افرادی که در محیط‌های خطرناک زندگی می‌کنند یا مشاغل خطرناکی دارند نیز ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند. بیماران مبتلا به بیماری مزمن یا دارای سیستم ایمنی ضعیف در معرض خطر بیشتری هستند.
پیشگیری از زخم
بهترین راه برای پیشگیری از انواع زخم، رعایت اقدامات ایمنی بهینه در هر زمان، توجه بیشتر به خطرات اطراف در محیط‌های جدید است. همیشه هنگام دست زدن به اجسام تیز یا داغ احتیاط لازم را به عمل آورید.
روش های مراقبت از عوارض زخم
مراقبت از زخم برای جلوگیری از عفونت و سایر عوارض مورد نیاز است. در نتیجه عفونت زمان بیشتری برای التیام نیاز دارند و می‌توانند به سایر قسمت‌های بدن سرایت کنند. برای جلوگیری از خطر عفونت، لازم است اقدامات زیر را انجام دهید:
- بلافاصله محل زخم را با آب و صابون تمیز نمایید.
- زخم را با باند یا گاز بپوشانید.
- باند یا گاز را هر روز یا هر زمان که خیس یا کثیف شد، عوض کنید.
- مطمئن شوید که زخم حداقل در ۲۴ ساعت اول تمیز و خشک است.
- قبل و بعد از درمان زخم، دست‌ها را با صابون و آب بشویید.
زخمهای جزئی مانند برش‌‌های کوچک معمولا به درمان خاصی نیاز ندارند، بنابراین می‌‌توانید خودتان درمان کنید. مراقبت از زخم بر توقف خونریزی، تمیز کردن و محافظت از آن در برابر خطر عفونت متمرکز است.
